Zonder dat ze zich dat zelf realiseerden, woonden zeven- à achtduizend Scheveningers vanaf eind 1943 op een potentieel slagveld. Ze bleven als laatsten over in een door bunkers en tankversperringen omringde vesting, die volledig kon worden afgegrendeld van de buitenwereld.
Tienduizenden andere bewoners hadden op last van de Duitsers hun huis moeten verlaten. In de ogen van de militaire machthebbers hadden ze niets te zoeken in een gebied dat op alle mogelijke manieren werd voorbereid op een invasie door de geallieerden.
Dit gegeven staat centraal in ‘Vesting Scheveningen; het dagelijks leven in het Sperrgebiet 1943-1945’. Eind 2011 is dit boek verschenen. Het is gebaseerd op uitgebreid archiefonderzoek en op de verhalen van mensen die de oorlogsperiode hebben meegemaakt. Danny Verbaan ging naar ze op zoek en heeft ze uitgebreid geïnterviewd.
Zo is een bijzonder boek ontstaan dat op levendige wijze vertelt over een periode waarvan velen niets, of nauwelijks iets afweten.