Op de vijfde verjaardag van Jan Verkaart brak de Tweede Wereldoorlog uit. Jan groeide op in een straatarm gezin dat vanuit Den Haag naar Linz in Oostenrijk verhuisde. Hij maakte er de verschrikkingen van de oorlog mee en zag de gevangenen van het nabijgelegen concentratiekamp Mauthausen. Tegelijkertijd speelde hij, nog zorgeloos, in de door vele geallieerde bombardementen verwoeste stad aan de Donau.
Eenmaal teruggekeerd, bouwde Jan Verkaart een florerend installatiebedrijf op met duizenden klanten in Den Haag en omstreken. En toen, zomaar ineens, zette hij er een streep onder. Hij begon in Kenia scholen, medische posten en opvanghuizen voor weesmeisjes te bouwen én te organiseren.
Hij bleek geen ontwikkelingswerker volgens het boekje. Hij deed het op zijn eigen, nuchtere manier en liet zich nooit uit het veld slaan, ook al kreeg hij in Kenia volop te maken met bedrog, corruptie en bedreigingen. ‘Lazer op,’ dacht hij dan.
Jan Verkaart ging dwars door muren als hij vond dat het moest. Hier maakte hij vrienden mee, maar ook joeg hij mensen tegen zich in het harnas – zij vinden hem eigenwijs. Maar wat hij samen met zijn in 2011 overleden echtgenote Ans bereikte, betekende wel het verschil voor 150.000 Keniaanse kinderen.
Dit boek vertelt het verhaal van het bijzondere leven van Jan Verkaart. Geschreven omdat veel mensen tegen hem zeiden: ‘Jan, over jouw leven kun je wel een boek schrijven!’
Zij hebben gelijk.
Het is een vanzelfsprekend en tegelijkertijd ongelooflijk verhaal, over een gewone jongen die een buitengewone weg insloeg.
‘Lazer op; ik ben geen ontwikkelingswerker’ is onder meer verkrijgbaar via https://www.bol.com/nl/p/biografie-jan-verkaart/9200000009984200/?suggestionType=typedsearch